Το φασκόμηλο (Salvia officinalis - Σάλβια η φαρμακευτική) είναι βότανο που ανήκει στην οικογένεια ελελίφασκος. Είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο για τις θεραπευτικές ιδιότητες του και έχει την ονομασία Ελληνικό βραστάρι (στην Κίνα) ή Ελληνικό τσάι (στη Γαλλία).
Τα φύλλα του έχουν αντισηπτικές, αποχρεμπτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. Το φυτό έχει στομαχικές, τονωτικές και καρδιοτονωτικές ιδιότητες ενώ χρησιμοποιείται και κατά των νευραλγιών (ηρεμεί τα νεύρα).
Από τα αρχαία χρόνια ήταν γνωστό για τις αντιμυκητιακές, αντιμικροβιακές, αντισπασμωδικές και υπογλυκαιμικές δράσεις του.
Με τη μορφή αφεψήματος είναι ιδανικό για τις άφτρες του στόματος, για τις αμυγδαλές, για την φαρυγγίτιδα και την ουλίτιδα. Γαργάρες με το αφέψημα του φυτού, καταπραΰνουν ερεθισμούς των ούλων και του λαιμού.
Το φασκόμηλο επίσης, είναι υποτασικό, ελαττώνει τα αέρια του εντέρου, είναι διουρητικό και εμμηναγωγό.
Από τις ...άγνωστες χρήσεις του είναι ότι σταματάει το γάλα στις γυναίκες που θηλάζουν και ότι είναι πολύτιμο για όσους ιδρώνουν πολύ στα χέρια και στις μασχάλες τους.
Ακόμη είναι αιμοστατικό και τοπικό αναισθητικό του δέρματος. Αρκεί να τρίψουμε φρέσκα φύλλα σε περιοχές που έχουν τσιμπήσει έντομα ή σε πληγές με πύον. Επίσης, βοηθάει στην τριχόπτωση γι' αυτό το βλέπουμε ως βασικό συστατικό σε σαμπουάν μαλλιών.
Το φασκόμηλο χρησιμοποιείται και στην μαγειρική για να νοστιμίζει κυρίως φαγητά με κρεατικά, ζωμούς, αλλά και ξύδι.
Το τελετουργικό της καύσης του φασκόμηλου, γνωστό και ως smudging, αποτελεί έναν ιδανικό καθαρισμό του χώρου και του εαυτού μας από την συσσωρευμένη αρνητική ενέργεια!
Θεωρείται πως προάγει τη θεραπεία, τη σοφία και τη μακροζωία και γι' αυτούς τους λόγους η καύση του συναντάται σε πολλούς διαφορετικούς λαούς (Αρχαίοι Έλληνες, Ινδιάνοι της Αμερικής, Ινδοί και Κινέζοι).
Πώς γίνεται η καύση του:
